قمار بازی و سرگرمی هایی که در آن برد و باخت وجود داشته
باشد، در شریعت اسلامی امریست حرام و ناجایز که همواره روی آن تاکید بعمل آمده
است.
قمار بازی در بامیان از گذشته تا اکنون به شکل مخفیانه و
بدور از انظار عمومی صورت می گرفت، اما در سالیان اخیر این موضوع عمومیت پیدا کرده
و انجام آن در انظار عمومی راه یافته است.
بازی های ورزشی چون والیبال، اسنوکر، بیلیارد و ... و نیز
در میادینی جنگ حیوانات هموچون بودنه، خروس، کبک و ... که خود از موارد ممنوع است،
به شدت با قمار آغشته شده است.
هم اکنون بخش بزرگی از سرگرمی های جوانان و حتی نسل
سالخورده و میان سال در بامیان را انجام قمار از طریق بازی های ورزشی و یا جنگ
دادن حیوانات و یا حد اقل تماشای اینگونه مسابقات آمیخته باقمار و برد و باخت
تشکیل میدهد.
شاهدان عینی که خود در میادین
قماربازی حاضر بوده اند اند میگویند که روزانه مبالغ هنگفتی بمنظور برد و باخت
سرازیر و تبادله میشوند و حتی در آخرین موردی که در روز جمعه 22 ثور سال روان،
اتفاق افتاده است، فردی حتی تحت فشار شدید وارد شده بر اثر باخت های پی در پی حتی در
نهایت یک عراده واسطه نقلیه خویش را به رقبای خویش واگذار کرده است.
اکنون این سوال پیش می آید که چه عواملی دست به دست هم داده
اند تا این گونه مفاسد اخلاقی و اعمال ناجایز و مخالف با شریعت اسلامی و فرهنگ و
ارزش های مردم بامیان، شکل علنی بخود بگیرد؟
آیا دوری مردم و بخصوص جوانان از دین و ارزشهای اسلامی و در
کنار آن درک نادرست و سطحی از دموکراسی و آزادی و وضعیت فعلی حاکم برکشور باعث شکل
گیری چنین امری شده است؟
آیا نبود میکانیزم بازدارنده از سوی مسئولین امنیتی و ارگان
های دولتی در خصوص تطبیق نظم و قانون در جامعه باعث رشد این پدیده منفی شده است؟
آیا عدم توجه روحانیون و علمای دینی و متولیان دین، در جهت
رهنمایی و بلند بردن سطح آگاهی مردم از متون دینی و دساتیر شرعی، چنین مشکلاتی را
ببار آورده است؟
به نظر میرسد ترکیبی از عوامل ذکر شده در فوق، همه تبدیل به
زمینه باز و فضای مساعدی برای رشد مفاسد اخلاقی و ترویج ضد ارزش ها شده است.
زیرا با یک نظر اندازی سطحی به میزان آگاهی مردم از آزادی و
دموکراسی میتوان بخوبی درک کرد که تعبیر و برداشت کاملا اشتباه و منحرف گرانه از
آزادی و دموکراسی، نگرش مردم را با تحولات عمیق و غیرواقعی روبرو ساخته است و در
عین حال علمای دینی و روحانیون نیز درین زمینه یا سکوت اختیار کرده اند و یا توجه
عمیق و اثر گذاری درین زمینه نداشته اند.
در کنار آن پیگیری دوامدار پولیس و نیروهای امنیتی موظف، هم
آنگونه که باید و شاید درین زمینه مشاهده نمیشود، فعالیت های بازدارنده مقطعی
پولیس در گذشته اگر چه اندکی از میزان قمار بازی و یا جنگ دادن حیوانات کاسته بود
اما عدم قاطعیت عمل و فعالیت های مستمر و دوامدار آنان، زمینه بازگشت به وضعیت
گذشته را فراهم آورده است.
بنابرین در صورتیکه تمرکز توجه روی جلوگیری و ممانعت از
قمار بازی چه در انظار عمومی و چه در خفا توسط مسئولین امور و یا هم روحانیون و
علمای دینی، قرار نگیرد، تداوم این روند، میتواند تبعات کاملا ناگوار و خطرناکی را
متوجه آینده جامعه بسازد.
روی مردم و به ویژه نسل جوان، به قمار و باختن مبالغ هنگفت
میتواند مسایلی همچون رشد و پیدایش خشونت در خانواده و یا هم فروپاشی کانون
خانواده، ترک تحصیل و تعلیم و یا نپرداختن جدی به تعلیم و تحصیل، دست زدن به فروش
اموال و اثاثیه خانه و منزل، دست به زدن سرقت، قتل و انواع جرایم دیگر، اعتیاد به
مواد مخدر و مختل سازی امنیت روانی و جانی افراد سالم در جامعه، همه و همه پیامد
های شوم و ناگواریست که تداوم این وضعیت میتواند بدنبال داشته باشد.
و در نهایت با بهم خوردن نظم اجتماعی و عدم تطبیق قانون و
پاگذاشتن روی ارزشها و لگد مال کردن فرهنگ و دساتیر دین، میزان حاکمیت و قانون و
امنیت عمومی به شدت کاهش خواهد یافت و در نتیجه با افزایش هرج و مرج و بی نظمی،
روند حکومتداری و بهبود آن با چالش جدی و غیر قابل کنترول رو برو خواهد شد.
