من یک کارمند ساده دولت هستم و با معاش حدود 9000 افغانی در ماه روزگار سپری می کنم اما باید برای بدست آوردن این مبلغ از هفت خوان رستم بگذرم تا آن شش بار بوسیده و در جیب بگذاریم.
یکی ازین هفت خوان را که روز دوشنبه همین هفته اتفاق افتاده است برایتان بازگو می کنم:
برای اجرای اضافه کاری خود و چند تن از همکارانم به اداره مستوفیت رفته بودم و بعد از چند بار صحبت با سکرتر جناب مستوفیت بالاخره در صف طولانی مراجعین نوبت بمن رسید، حضور جناب ایشان که شرفیاب شدم ایشان با کمال بی اعتنایی و به دلیلی که من تاهنوزم نمی فهمم بمن گفت من اضافه کاری هر اداره ای را که اجرا کنم از شما را اجرا نمی کنم، من که حکم وزیر را که در آن سهمیه اضافه کاری اداره ما منظور شده بود در دست داشتم برایش نشان دادم و گفتم آیا برویت این حکم هم اضافه کاری من قابل اجرا نیست؟ وی در جواب گفت نه من حکم وزیر شما را قبول ندارم، من خودم قانون میسازم ، بالاتر از قانونم و آنگونه که بخواهم عمل می کنم. من با دیدن این وضعیت دیگر چیزی برای گفتن نداشتم و ناچار دفتر ایشان راترک کردم.
حالا شما قضاوت کنید وضعیت اداره و مدیریت در بامیان را.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر