خانمم را برای انجام عمل زایمان چندی قبل به شفاخانه بامیان انتقال داده بودم، پس از ولادت نوزاد، وقتی اطلاع حاصل کردم خواستم بروم داخل بخش و همسرم را ملاقات کنم اما متأسفانه با ممانعت جدی خانمی که در ورودی بخش بود مواجه شدم، پس از اندکی تعلل، از رفتارش پی بردم که احتمالا منظوری دارد، بناءً با تردد و اندکی هراس مبلغ 100 افغانی را به ایشان پرداخت کردم تا اجازه ورود صادر کند، خانم یاد شده پس از دیدن پول با کمال ادب و احترام راه را گشود و مرا به سمت اتاقی که خانمم بستر بود راهنمایی کرد. با خودم گفتم بلی در افغانستان راهکار و راه چاره تمام مشکلات پول است، داشتن پول داشتن زندگی ایده آل است و نداشتن آن محرومیت از تمام حقوق و خدمات رفاهی عامه و سایر مسایل.
آری
این است وضعیت ما در بامیان و شفاخانه ولایتی آن که هردم داد از کیفیت بالای خدمات آن زده میشود.
۳ نظر:
برار گل! فکر میکنم این مطلب را بیشتر از سر بی مطلبی نوشته اید تا واقعیت گرایی و دغدغه فکری. دوست تان باید خوشحال باشد که توانسته با دادن صد افغانی از موانع عبور نماید. خانم من کمتر از یکسال قبل در شفاخانه دولتی در کابل ، پایتخت کشور و نزدیک به مقر کرزی خانی، فرزند بدنیال آورد و پرستار بد اخلاق بالاخره با گرفتن 1000 افغانی مرا اجازه داد تا خانم و فرزندم را از شفاخانه بیرون آورم. بیشتر از 2000 افغانی مطالبه داشت و بالاخره به 1000 افغانی قناعت کرد و صد منت بر من گذاشت!
سلام آقای ناشناس !
تشکر از ابراز نظر تان
باید گفت که در بامیان چیزهایی برای گفتن زیاد است اما طرح آن دقت و احتیاط زیاد میخواهد (درک کنید) بناءً نوشتن این پست از سر بی مطلبی نیست. از طرف دیگر منظور من کمیت پول دریافت شده و پرداخت شده نیست بلکه نفس قضیه رشوه ستانی است و شاید این کار فقط گوشه ای فساد اداری رایج در بامیان باشد.
سلام آقای ناشناس !
تشکر از ابراز نظر تان
باید گفت که در بامیان چیزهایی برای گفتن زیاد است اما طرح آن دقت و احتیاط زیاد میخواهد (درک کنید) بناءً نوشتن این پست از سر بی مطلبی نیست. از طرف دیگر منظور من کمیت پول دریافت شده و پرداخت شده نیست بلکه نفس قضیه رشوه ستانی است و شاید این کار فقط گوشه ای فساد اداری رایج در بامیان باشد.
ارسال یک نظر