بناءً به صراحت میتوان ادعا کرد که تاریخ در افغانستان همواره تکرار میشود، زیرا شخص فاسد کرزی در سایه نظام نام نهاد دموکراسی که در واقع باید تأمین کننده قطعی وحدت ملی و عدالت اجتماعی جامعه باشد، همانند سلاطین و سرمداران گذشته که تاریخ گواه انکار ناپذیر اعمال آنان در قبال غیر پشتون ها و به ویژه هزاره ها میباشد، دقیقا پا جای پای عبدالرحمن جابر گذاشته و با تکیه بر استراتیژی ها و پالیسی های ظالمانه آنان در نظر دارد اقلیت ها ساکن در کشور را در محرومیت کامل نگهداشته و حتی حقوق قانونی آنها را از آنان بازستانده و آنان را از صحنه های سیاسی و اجتماعی کشور حذف کند.
پس برماست که درک کنیم نیات شوم و پلید کرزی و همتبارانش را و درک کنیم که ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم، هنوز باید علیه تاریخ و تکرار تاریخ سیاه کشور مبارزه کنیم و با درایت و کیاست به دیگران اجازه ندهیم تا بیشتر ازین خواسته ها و اهداف ناشایسته شان را بر ما تحمیل کنند و باز بیاد آوریم فرموده های بجا و تاریخی رهبر شهید ، سردار فرزانه فقید مان بابه مزاری بزرگ را که از گلوی زخمی خویش همواره فریاد میکرد " من برای مردم خود فقط این را میخواهم که دیگر هزاره بودن شان جرم نباشد".