۱۳۸۹ آبان ۱۹, چهارشنبه

معیار مریض عاجل در بامیان؛ بیست دقیقه فاصله تا مرگ

وجدان بیدار و آگاه، احساس مسئولیت در مقابل صحت انسان ها و حس نوع دوستی از صفات بارز و خصیصه های داکتران باید باشد که مرگ و زندگی تعداد زیادی از انسان ها در دست آنان است.

و اما در شفاخانه ولایتی بامیان که ادعا میشود از بهترین امکانات طی و نیروی بشری در سطح ولایت بامیان برخوردار است، وضعیت بگونه ایست که هر انسان بیماری با ورود به آن بیمار تر میگردد و به هیج بیماران از لحاظ روانی در امنیت و آرامش قرار نمیگیرند.

در کنار رفتار نامناسب داکتران و خدمه شفاخانه، نبود فضای آرام بخش و کمبود امکانات طی و پرسونل متخصص، مسئله ای که نهایت مهم و حساس میباشد بازی با جان بیماران توسط داکتران موجود این مرکز صحی می باشد، چندی قبل مریضی را که یک شب تمام را با درد و ناله بسر کرده بود، نزدیک های صبح به شفاخانه مرکز بامیان انتقال دادم و به بخش عاجل معرفی کردم تا تداوی گردد، اما با نهایت تأسف در حالیکه هیچ مریض عاجل دیگری نبود و داکتر محترم موظف در حال صحبت با تیلفون در داخل حیاط شفاخانه براحتی قدم میزد، از پذیرفتن این مریض خود داری کرده و گفت ما در بخش عاجل فقط مریضانی را می پذیریم که فقط 20 دقیقه با مرگ فاصله داشته باشند.

این درحالیست که سکتور صحت همواره در بامیان به عنوان اداره پیشتاز و اداره ای که کارکرد چشمگیر و موثر داشته معرفی شده است.

۱ نظر:

ناشناس گفت...

ح. صادقی
سلام آقای احمدی با تشکر از گزراش شما
واقعأ همین طور است که نوشته اید چند وقت پیش یکی از همسایه های ما دچار انسداد روده شده بود و مدت دو شبانه روز در شفاخانه بستر شد بدون اینکه داکتران تشخیص دهند، با وجود اینکه مردم عادی هر کسی که وضعیت ان شخص را می دید بلافاصله متوجه می شدند دچار انسداد شده ولی حتی یک داکتر هم تشخیص درست نداد و ان شخص با ان وضعیتش به کابل رفت و در ان جا بلافاصله عملیات شد و داکتر جراح در کابل به او گفته بود خدا به تو رحم کرده با این وضعیت معجزه شده که زنده ماندی باید همان روز اول عملیات می شدی و این را هر داکتری میتوانسته با یک ازمایش و عکس و یا معاینه تلویزیونی تشخیص دهد ولی غافل از اینکه شفاخانه بامیان هیچ اهمیتی به حال مریضان نمی دهد و حتی خود من چند روز پیش مدت یک ساعت به دنبال داکتر گشتم تا بلاخره با کمک یکی از داکتران اشنا توانستم داکتر مربوطه را پیدا نمایم ، متأسفانه حتی در ساعات رسمی هم سر وظیفه خودشان حضور ندارند.
فقط ادم باید دعا کرد تا در این ولایت بیمار نشد واگر نه باید شهادتین را خواند.